روزهای آخر سال

سلام

این روزها شلوغ است. همه جا و همه کس.

فکرم پراکنده میشود. 

فردا میروم مشهد. این خوب است. خوشحالم میکند.

میروم برای سوگواری. 

باید بر غم گذشته سوگواری کنم تا بگذرد. تا فراموش کنمش. تا زندگی ام دوباره جاری شود.

باید بگذرد.

تنهایی

دوست من

تنهایی ات را دوست بدار.

و سعی کن با وجود دردهایی که دارد

به جای ناله کردن، آواز شادی و رهایی بخوانی

فراموش نکن که آنها که نزدیک تو هستند هم، چه بسیار دورند

و هر چه پیش تر روی، دایره ی خالی اطراف تو که دیده نمیشود، وسیع تر میشود

از بزرگ شدن این دایره نترس که وسعتش رشد تو را نشان میدهد

قدر آن معدود افرادی را که هنوز نزدیک مانده اند بدان

و با آنها که دور مانده اند، مهربان باش

در مسیر رشد

نه دیگران را از آنچه نمیفهمند بترسان

و نه با تردیدی که بر جان تو افتاده است بلرزان

از دیگران انتظار نداشته باش که همه دغدغه ها و دشواریهایت را درک کنند

و همینکه میبینی میکوشند با پیدا کردن نقاط مشترک ساده

راهی برای گفتگو و ابراز محبت بیابند، قدردانشان باش

تنها ماندن، هنری بس دشوارتر از در جمع بودن است

و آنها که این هنر را فرا نگیرند

دیر یا زود، از سرزمین وسیع تنهایی، به قلمرو تنگ جماعت، تبعید خواهند شد.

 

راینر ماریا ریلکه 

Rainer Maria Rilke

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

برای شروع نه روز خاصی را انتخاب کردم و نه بهانه خاصی.

هر روز روز خداست.

پس

بسم الله الرحمن الرحیم ...